سلام

من خوبم اون خوبه بقیه هم خوبند

اما .

اما خوب برام عجیبه

عجیبه افرادین که یادشون می ره بیشتر از یکبار به دنیا نمی یان و بیشتر از یکبار از لذت زندگی کردن بهره مند نیستن

افرادی که کار می کنن و کار می کنن و خودشون اونقدر درگیر کار میکنن که لذت بردن از زندگی عشق خانواده همسر  فرزند و غیره همه یادشون می ره

برای عجیبه که خانمهای قدیمی تمام توانشون رو برای بچه ها صرف می کنن و از همسرشون دور و دور و بازم دور تر میشن

و آقایونی رو که فکر میکنن باید مثل تراکتور کار کنن و فقط فقط پول بیارن خونه

خدایی چی مهمه و کی مهمه

اولویت بندی خانواده ها چیه :

به نظر من همسر در اولویت قرار داره چرا که رابطه خوب با همسر باعث میشه که فرد اطرافیان دیگرش رو هم بیشتر دوست داشته باشه و اونا از آرامش فکری بیشتری بر خوردار باشن

چی بگم حتی بعدش دیگه به این وضعیت عادت می کنن و یادشون می ره ماهی رو هر وقت از آب بگیری تازه است و اینگونه وضع بد تر از بد تر می شه

امان از پدر ها و مادرانی که بچه دار شدن نه تنها به نفع زندگیشون نیست بلکه باعث لطمه زدن به زندگیشون می شه

واقعاً به اهداف فکر کردیم به اولویت ها فکر کردیم و آیا میدونیم هدف ما از داشتن بچه چیه ؟؟؟؟؟؟

هدف ما از کل زندگیه

و وجود ما به خاطر چیه؟؟

آیا غیر از اینه که توی قران اومده زن و مرد را به خاطر اینکه به هم آرامش بدن آفریدیم

و آیا همه مردان و همه زنان مایه های آرامش طرف مقابلشونن یا بالعکس

آیا قراره حضور فرزند اون علاقه و وابستگی ها رو بیشتر کنه یا اینکه اون اندک وقتی رو هم صرف همسر میشده دیگه باید صرف کودک بشه

و آیا همه اینها باعث دوری و دوری و دوری نمی شه

اونوقت آیا چون بچه دارن همسر دیگه محبت نمی خواد

ساعات تنهائی نمی خواد

ساعت هایی رو نیاز به حضور همسرش کنارش نداره

و آیا این دلیل خوبیه که من مادر یه بچه ام و فرصت برای همسرم ندارم

اصلاً اون کودک به نظر من در فرعه و در صدرش همسر فرده چه زن و چه مرد

گاهی ولی تو رفتار دیگران عکس این اصول رو می بینم

و اینگونه فرزند سالاری جای همسر سالاری رو می گیری البته منظورم همسر سالاری دو جانبه بود نه یک جانبه

و میخوام بدونم آیا این فرزندان دلبند  قند عسل جگر گوشه بعدها پیش پدر و مادراشون می مونن و یا اونا رو با تنهائیاشون تنها تر میزارن

این خودش مسئله ای هست که اگه پدر و مادر درک کنن یه کمی بهتر برنامه ریزی میکنن تا بین همسرشون و فرزندشون وقت رو به نسبت تقسیم کنن و به هیچکدومشون هم ظلم نکنن چرا چون اون بچه اول از همه پدر و مادر خوب و مهربونی میخواد تا احساس خوش بختی کنه و تازه باید از همون پدر و مادر اولویت بندی یاد بگیره برای آینده های خودش .

باید یاد بگیره که مادرش همیشه پدرشو دوست داشته و براش وقت میزاشته تا خودش همسر و مادر خوبی بشه

باید یاد بگیره پدرش مادرشو عزیز ترین فرد خانواده می دونسته تا در آینده ها شوهر و پدر خوبی بشه

تعادل و تعامل خیلی مهمه

نزاریم به طرف مقابلمون بد بگذره و خلاء احساس کنه به جای اینکه از نقش پدر بودنش یا مادر بودنش راضی باشه احساس کنه که داره به خاطر اون فرزند کم محبتی می شه

سعی کنیم تعادل رو حفظ کنیم

و تازه سعی کنیم بیشتر خوش گذرونی کنیم سعی کنیم در کنار هم باشیم حتی اگه کمتر پول داریم و خوش باشیم و از لذت محبت استفاده ببریم بدون اینکه دقدقه بیزینس داشته باشیم

بی خیال بابا تا زنده ایم وقت داریم زندگی کنیم ولی دم مردن حسرت نداشته باشیم از سفرهایی که باید می رفتیم و فرصت نشد و از محبت هایی که باید می شد و وقت نبود براش

بیاید خوش باشیم

امیدوارم عشق ورزیدن و عاشقانه زندگی کردن رو یاد بگیریم و جایگزین زندگی بی انگیزه کنیم

چی خواستی تا الان و چی شدی ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
تبیریک عید نوروز و اخبار نی نی
پلینازم من
گر نکوبی شیشه غم را به سنگ
ما به منبر میرویم شما هورا بکشید
احوال نامه
اوضاع نامه ای مشوش
روز پدر
عشق
بازم دارم خواب میبینم
تولدانه مادرانه
شیپوری چی خبری آورده
عید مبارکی
همچی همینطوری یکهویی یکهو شد
وقایع الاتفاقیه روی تولدانه
[عناوین آرشیوشده]