روزهای سخت رو به انزوال است

روزهای سخت بی تو بودن

روزهای دویدن های مکرر و نرسیدن های پیاپی به مقصد

آری همه روزهای سخت رو به انزوال است

چشمانم هنوز خسته است و دستانم هنوز سرد

 هنوز باور ندارم که سختی به پایان رسیده است

و پاهایم شاید توانی برای جلو رفتن بیشتر نداشته باشد

دارد خوابم میبرد میخواهم بخوابم اما

اما

تلنگری مدام و مکرر مرا میخواند که همراه من!!!

اکنون موقع خواب نیست برخیز و با من به کمی جلو تر بیا آنجا مامنی که آرزویش را داشتی ساخته و پرداخته کرده ام برای حضورت

و من با چشمانی نیمه باز به تو مینگرم که با لبخند و مهر روبرویم ایستاده ای

آرام پلک میزنم و میگویم توانی نیست مرا

خسته ام خسته

خوابم میآید رهایم کن

بگذار لختی بیاسایم اکنون نمیتوانم ، برای رسیدن به هدف ،آنقدر دویده ام که دیگر طاقت راه رفتنم نیست

اما انگار تو نمیخواهی از این لحظه بگذری

به ناچار قد خم میکنی و سعی میکنی مرا از زمین بلند کنی

میگوئی : به من تکیه  من تو را به آنجا خواهم برد حتی اگر قرار باشد تمام وزن تو را بر دوش بکشم و حتی اگر قرار باشد برای رساندن تو به آنجا از خود بگذرم

بلند شو

اما من همچنان خسته ام

و تو مرا بر دوش میکشی (تمام خستگی های مرا، تمام وزن جسم و روح مرا ، و تمام حرفهائی را که چون خسته ام به زبان میآورم و هیچ نمی گوئی هیچ)

و من متعجب و بسیار خوشجال در دلم تو را میستایم

تو را برای صبرت و برای عشقی که من ارزانی میداری بی هیچ چشمداشتی میستایم

تو را برای همه درکت از خستگی من میستایم

و تو را برای تمام عمر دوست میدارم

و تو با لبخندی بر لب درحالی که آثار خستگی بر چهره ات پیداست به جلو در حرکتی و گاهی با من سخنی از عشق میگوئی و گاهی در برابر سخنان خسته ی خسته کننده ام به احترام عشق سکوت میکنی و البته خوب میدانی مرا نیز عشق تو در سر و دل است اما

اکنون تلاش زیاد مرا از پای درآورده است و شاید زمانی دیگر من نیز نیروئی تازه از وجود نازنین تو بگیرم و عشق را دوباره با صدائی بلند تر فریاد کنم اکنون اما ای عزیز بر من خرده مگیر دستان بزرگت دستان کوچک مرا نوازش میکند و دل بزرگت این کوچک دلی مرا میبخشد دستان مهربانت مهر را در وجود من بر خیزانده است

آه گوئی حالم بهتر است

عزیزم بگذار خودم قدم بر دارم و دستان مهربانت را با عشق بفشارم و با چشمانم تو را ستایش بار بنگرم

دوستت دارم بیشتر از همه چیز بیشتر از همه کس

خو کرده ام به صبر

باید صبور بود

باید گذشت از من و تو تا به ما رسید

خو کرده ام به هیاهوی چلچله

باید به گوش بود زیرا بهار در راه آمدن، خبر خوش میدهد به کسی که نمانده خواب

باید ز مهر گفت تا هر چه غنچه است  نیمه باز

از آن سخن ، شکفته شود با صد هزار ناز

باید برای ما آن قاصدک خبری آورد ز باغ

باید به هوش بود و هوشیار

تا نگزرد ز راه  

مهرت فزون جانت به سلامت عزیز من

من منتظر نشسته ام اینجا به انتظار

تا پیک رحمتی که میاید ز راه دور

من را ببیند و با خبری شادمان شوم

ای مهربان همیشه

مهربان من

هر لحظه بودن با تو برایم کم است کم

باید به انتظار بمانم برای عشق

شاید که روزی از همین روزهای خوب

پیکی بیاید ز راه دور

آری چه خوب شد تو هم بیا و بنشین کنارم به انتظار

با مهر و عشق به پیشواز میرویم

باید گذشت از من و تو تا به ما رسید

خو کرده ام به صبر

باید صبور بود

باید گذشت از من و تو تا به ما رسید

خو کرده ام به هیاهوی چلچله

باید به گوش بود زیرا بهار در راه آمدن، خبر خوش میدهد به کسی که نمانده خواب

باید ز مهر گفت تا هر چه غنچه است  نیمه باز

از آن سخن ، شکفته شود با صد هزار ناز

باید برای ما آن قاصدک خبری آورد ز باغ

باید به هوش بود و هوشیار

تا نگزرد ز راه  

مهرت فزون جانت به سلامت عزیز من

من منتظر نشسته ام اینجا به انتظار

تا پیک رحمتی که میاید ز راه دور

من را ببیند و با خبری شادمان شوم

ای مهربان همیشه

مهربان من

هر لحظه بودن با تو برایم کم است کم

باید به انتظار بمانم برای عشق

شاید که روزی از همین روزهای خوب

پیکی بیاید ز راه دور

آری چه خوب شد تو هم بیا و بنشین کنارم به انتظار

با مهر و عشق به پیشواز میرویم

باید گذشت از من و تو تا به ما رسید

سلام

یاد نگرفته بودیم صبوری کنیم

دنیا به ما آموخت گاهی صبوری باید و گاهی عجله تا فرصتها راهی شوند برای موفقیت

دنیا به ما گفت برای زندگی و زنده بودن باید تلاش کرد

انسانهای اطرافمان با لطفی باور نکردنی راهمان را که سخت به نظر میرسید هموارتر کردند

مهربانم باز هم صبر خواهیم کرد

زندگی را از نو سرودی باید

بیا بسرائیمش

ما گاهی هر دو باهم دویده ایم گاهی هر دو نفس نفس زنان ایستاده ایم و گاهی یکیمان دیگری را بر دوش کشد و وقتی خسته شد آنیکی شانه هایش را سپر کرد

مهربانم اکنون که باهم دویده ایم و نفس زده ایم و شانه هایمان پناهگاه زندگیمان بوده لحظه ثمر دادن صبرمان دارد نزدیک میشود

خدایا تا رسیدن آن لحظه آرامش را به ما عطا کن و صبر را و عشقمان را استحکام  بخش و دستانمان را مهربانی بیاموز و روحمان را بزرگی بیاموز

مهربان خدای من همیشه دوستت داشته ایم ولی اکنون دستان نوازشگرت را هر لحظه بیشتر از قبل حس میکنیم

مهربانیت را میستایم و چاره ساز بودنت را گواهم

دوستت دارم برای داده ها و نداده هایت و برای عشقی که به من ارزانی میداری و برای مهری که در دلم مینهی تا دوست بدارم بنده ای از بندگانت را عاشقانه 

چی خواستی تا الان و چی شدی ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
تبیریک عید نوروز و اخبار نی نی
پلینازم من
گر نکوبی شیشه غم را به سنگ
ما به منبر میرویم شما هورا بکشید
احوال نامه
اوضاع نامه ای مشوش
روز پدر
عشق
بازم دارم خواب میبینم
تولدانه مادرانه
شیپوری چی خبری آورده
عید مبارکی
همچی همینطوری یکهویی یکهو شد
وقایع الاتفاقیه روی تولدانه
[عناوین آرشیوشده]